Korkuyorum. Daha önce hiç olmadığı kadar korkuyorum.
Kaybedecek şeyi olanlar korkar derler. Düşünüyorum kaybedecek neyim var ki korkmaya başladım? Aslında benim korkum kendimle ilgili değil. Mal mülk, makam mevki ile hiç ilgili değil.
Galiba korkum hiçlikle ilgili. İnsanın kendisini tamamlayamamasından kaynaklı bir korku. Ama düne göre bugün daha fazla hissediyorum bu duyguyu. Belki de yaşlılık emareleri.
Korkuyorum çünkü gelecek nesillerimize,çocuklarımıza daha hür,daha müreffeh,daha insanca şartlarda yaşayabilecekleri bir dünya bırakamayacak olmaktan.
Ölmesin hiç bir çocuk, bakın ölmesin diyorum ne kadar geniş tutuyorum. Demiyorum ağlamasın,gözlerine korku dolmasın, ne yiyeceğim,be giyeceğim diye düşünmesin demiyorum.
Utandım kendimden,insanlığımdan. Daha ölmelerinin bile önüne geçememişiz. Kimisi savaşlarda ölüyor Ortadoğuda,kimisi açlıktan ölüyor afrikada, Hatta kimileri sokaklarda öldürülüyor ve biz üstlerinde tepiniyoruz.
Yaşayanları da nasıl bir dünya vaadediyoruz,nasıl ve hangi değerlerle büyütebiliyoruz.
Öldürme diyeceğiz, ama hergün birileri baş kesiyor can alıyor değerim diyerek diyecek.
Çalma,başkasının malına göz dikme diyeceğiz, birileri zevki sefa sürerken aç olanları gösterecek bize.
Yalan söyleme diyeceğiz, dönecek bize diyecek ki sen yalan söylemedin mi diyecek.
Zorda olana yardım et diyeceğiz, ben nerden bileyim belki ben ondan daha zordayım diyecek.
Bilim insanı ol,bilimle uğraş diyeceğiz, bilim burda para etmiyor diyecek.
Sanatla uğraş desek, o kadar zenginmiyiz diyecek.
Yüreğinde sevgi büyüt, barış içinde yaşa diyeceğiz, Hayır benden olmayanı sevemem diyecek.
Korkuyorum işte yaşanılamaz bir dünya bırakıp gitmekten. Güzel şiirler,güzel hikayeler,güzel öğretiler yada güzel oyunlar bırakamamaktan.
Korkuyorum haksızlık karşısında sesimin, nefesimin yetmemesinden.
Tüm benliğimle karşı durmak istiyorum, istismar edenlerin önünde ama yetemiyorum.
Aslında yalnız olmadığımı da biliyorum. bu düşünce biraz ferahlatıyor beni. Ama tek başıma yetemiyorum,yetemeyeceğimi de biliyorum. Birlik olmak lazım örgütlü olmak lazım korkmamak için.
Ve şimdi tüm gücümle sesleniyorum.
SESİMİ DUYAN VAR MI?
Esenlikle Kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder